Brother Dr. René P. E. Stockman, F.C. (born May 13, 1954 in Assenede, Belgium) is the Superior General of the Congregation of the Brothers of Charity from 2000 to July 09, 2024. He is a Belgian specialist in psychiatric caregiving.
René Stockman studied at the Saint-Laurens Institute in Zelzate between 1966 and 1972. He finished grammar school with a diploma in economics.
In 1972 he joined the Congregation of the Brothers of Charity. He fulfilled the noviciate training in Maria-Aalter [nl] (1972–1973). He then started in Ghent his training as a nurse at the Higher Institute for Paramedic Professions (1973–1976).
He continued with studies leading to a Master in medical and social sciences and management of hospitals at the University of Louvain (1977–1980). His thesis was entitled Organization of mental health-care in Rwanda and Burundi. Additionally he obtained a teaching certificate for teaching in higher secondary schools (1981), at the University of Louvain. He completed his education by obtaining a doctors degree at the Catholic University of Louvain. His thesis was entitled: The place of the religious within the mental health care and obtained high examination marks (1986).
Brother René Stockman began his professional activities in 1976, as chief of the department of health care at the psychiatric institute of Sint-Julian Ghent (now the Dr. Guislain Institute). He pursued this mission until 1977.
From 1980 until 1987 he was director of the Institute for Psychiatric Nursing Dr. Guislain in Ghent and in 1982-1988 he was the managing director of the Institute Dr. Guislain.
In 1988 he was made the general manager of all institutions of the Brothers of Charity in Belgium which are active within the sectors of health care and orthopedagogic care. He pursued in this capacity until 1994.
In 1994 he was made superior of the province Saint-Vincent (Belgium) of the Brothers of Charity. In 2000 he was elected general superior of the Brothers. From then on he resided mainly in Rome, travelling extensively throughout the world.
He was reelected in 2006 for a second term of six years, in 2012 for a third term and in 2018 for a fourth term.
In 2023, a former pedagogical director and a former BOB detective alleged that Stockman had actively tried to interfere with their investigation of a mentally disabled girl who had been sexually abused by a friar. Said friar was initially found guilty by the court of Kortrijk, but was acquitted on ground of doubt by the court of appeals. The court noted there was no doubt as to whether the girl had been sexually abused, but there was reasonable doubt as to whether the accused friar was the perpetrator of said abuse. The former pedagogical director alleged that Stockman had him fired for believing the girl's mother. The former BOB detective alleged that Stockman made veiled threats about having his wife fired from her job at a Catholic institution.[1]
In the same documentary, Stockman replies by denying these allegations of intimidation. He admits to having made a phone call to the detective to request he not pick up the accused friar in a patrol car, because of the friar's old age. But he denies to have tried to obstruct the investigation and to have threatened the detective's wife's employment. He did not directly address the former pedagogical director's claim that he had been dismissed because of how he handled the complaint. He only made mention of having tried to maintain serenity in the affair and having asked his staff to do the same, which — in his words — does not mean he put the reputation of the institution above the safety of the child.[1] In a reaction on their website,[2] the congregation does not address these specific allegations but acknowledges in general that the name "Brothers of Charity" was mentioned several times and that a dark chapter from the history, the 1950s, 1960s, 1970s, and 1980s was highlighted. The congregation apologizes for any form of sexual abuse in the past.
Plaats van de religieuzen in de geestelijke gezondheidszorg, Uitgeverij Acco, Leuven, 1983
Deontologie voor verpleegkundigen, Uitgeverij Aurelia - Paramedica, Gent, 1984
Mijmeringen bij de geschiedenis van het Guislaininstituut, Uitgave Museum Dr. Guislain, Gent, 1987
De Kerk en het verstoorde leven, Uitgeverij Lannoo, Tielt, 1988,
Geen rede mee te rijmen. Geschiedenis van de psychiatrie, Uitgeverij Aurelia-Paramedica, 1989
Beroepsethiek voor de verpleegkundige, Uitgeverij Aurelia-Paramedica, 1990
Hoopvol op weg - Toekomstig beheer van congregationele gezondheidsinstellingen, Uitgeverij Acco, 1991
Vastenheiligen, wondermeisjes en hongerkunstenaars, Uitgave Museum Dr. Guislain, Gent, 1991
Bidden met Vader Triest, Broeders van Liefde, Gent, 1992
Prof. André Prims, zoals we hem kennen en waarderen, Liber amicorum prof. André Prims
Het beheer van congregationele gezondheidsinstellingen: historische achtergronden en toekomstperspectieven
De vis heeft geen weet van het water, Een ethiek van het onvolkomene, Uitgeverij Pelckmans, 1995
Het welzijn van de zorg, Acco, Leuven, 1996
Zorg op maat en met een gelaat, Uitgeverij Garant, 1996
Gezocht Gezicht, Uitgave Museum Dr. Guislain, Gent, 1996
Met recht en rede - Waanzin tussen Wet en Kabinet, Uitgave Museum Dr. Guislain, Gent, 1997
Bij de Heer zijn: gebedenboek van de Broeders van Liefde, Lannoo, Tielt, 1997
Uw hand in mijn hand - Gebeden voor onderweg, Lannoo, Tielt, 1997
De goede mijnheer Triest: een biografie van Kanunnik Peter Joseph Triest, 1998
Het beroepsgeheim in de zorgverleningssector, Uitg. Intersentia, redactie, 1998
Bouwen aan een spiritualiteit van gelukkig zijn, 4 audio-cassettes uitgegeven door het Dr. Anna Terruwe Centrum.
Religieus leven nu en morgen, in: Redactie verslagboek VHOB-URB-colloquium 6-7/11/1998
De maat van de liefde is liefde zonder maat, Davidsfonds, Leuven, 1999
Van nar tot patiënt, Davidsfonds, Leuven, 2000
Waar is in een bureaucratische cultuur de patiënt gebleven?, in: Hoe komt het dat ethici verschillend denken? Schijnwerper op de cultuur - Dr. W.J. Eijk, Dr. J.P.M Lelkens (ed.), Colombia, Oestgeest (NL), 2000, Hoofdstuk IX: p. 143-151.
Uit handen gegeven, icoon van de schepping, Halewijn, Antwerpen. 2000
Denken voor Vlaanderen - Over levenskwaliteit, Davidsfonds, Leuven, 2001, p. 75-88
Vader Triest - 20 meditaties, 2001
Vader Triest voor elke dag, 2001
A. Demeulemeester: een schildersleven. Ode aan de vriendschap, 2001, p. 83-87.
Rede en waanzin. Museum Dr. Guislain. De ontwikkeling van de morele behandeling in België of het ontstaan van de gestichtspsychiatrie, 2001, p. 141-185
In woorden geborgen - bloemlezing uit de geschriften van Vader Triest, 2002
Maria in het licht - Icoon van het leven van de Moeder Gods, Halewijn, Antwerpen, 2003
Ubi Caritas - Godgewijd leven, Carmelitana, Gent, 2003
Triest, een vader voor velen, Brothers of Charity Publications, Gent, 2003
Uitdagingen voor de paus, in: Habemus Papam, het profiel van de volgende paus, Rik Torfs en Kurt Martens (ed.), Leuven, Davidsfonds, 2004, p. 128-132
Liefde en barmhartigheid als weg van de bevestiging, in: Bevestiging, erfdeel en opdracht, Uitg. Damon Budel, 2004, p. 396-415.
Schatten van mensen, Halewijn, Antwerpen, 2004
Weten in wiens dienst ik sta, in: Guido Deblaere, innovator en inspirator, Lannoo, Tielt, 2004, p. 99-102
Leiderschap in dienstbaarheid, de spiritualiteit van het leidinggeven, Lannoo, Tielt, 2004
Mag ik je broeder noemen? Religieuze broeders voor vandaag, Halewijn, Antwerpen, 2004
Met de ogen van je hart, Halewijn, Antwerpen, 2004
Triest Tour, 2005
Brandde ons hart niet?, Davidsfonds, 2006
Over een God die Liefde is, Halewijn, 2006
Vincentius a Paulo, 2006
Liefde in actie. 200 jaar Broeders van Liefde, Davidsfonds, 2007
Pro Deo, Pelckmans, 2008
Voor God alleen, Pelckmans, 2008
Vincentius achterna, onze voorkeursoptie voor de armen, Halewijn, 2009
Naar den Congo. 100 jaar Broeders van Liefde in Congo, Halewijn, 2011
Laat niet verloren gaan één mensenkind, Gompel&Svacina, 2018
Zoektocht naar de ware vreugde. Een wandeling doorheen de zaligsprekingen, Gompel&Svacina, 2019
Petrus Jozef Triest. Op weg naar heiligheid, Gompel&Svacina, 2019