Arata Isozaki

Arata Isozaki

Japannese argitek

Gebore
23 Julie 1931
in Ōita, Kyushu, Japan

Skool
Verskeie invloede:

Brutalisme
Metabolisme
Postmodernisme

Beduidende projekte

Museum of Contemporary Art (MOCA), Los Angeles (1986)

Toekennings en pryse

Pritzker-prys (VSA) in 2019
Leone d'Oro | Goue Leeu, Argitektoniese Biënnale van Venesië in 1996
RIBA Goue medalje vir argitektuur (VK) in 1986

Arata Isozaki (Japannees: 磯崎新, Isozaki Arata; * 23 Julie 1931 in Ōita, prefektuur Ōita, Japan) is 'n Japannese argitek, argitektuurteoretikus en stadsbeplanner van internasionale formaat. Sy lewenswerk is in 2019 met die gesiene Pritzker-prys vir argitektuur bekroon.^[1] Isozaki is die agste boorling van Japan aan wie die prys, waarna dikwels as die "Nobelprys vir argitektuur" verwys word, toegeken is.

Arata Isozaki het sy jeugjare in die na-oorlogse Japan deurgebring waar hy onder die indruk van oorlogsverwoestinge - net 'n smal waterliggaam het sy geboortestad op die eiland Kyushu geskei van Hirosjima waar 'n enkele kernwapen binne minute 'n hele nedersetting in puin gelê het - en die ambisieuse heropbouprogram gestaan het. Sy ervarings met totale verwoesting as die volledige afwesigheid van enige vorm van argitektuur het sy fassinasie gewek vir die verskillende maniere waarmee mense iets heropbou.

Sy loopbaan as argitek strek oor meer as ses dekades, met 'n portefeulje wat meer as honderd projekte in Asië, Europa, Noord-Amerika, die Midde-Ooste en Australië insluit.

Verwysings

↑ www.npr.org, 5 Maart 2019: Arata Isozaki, Whose Hybrid Style Forged 'New Paths,' Wins Pritzker Prize. Besoek op 6 Maart 2019

Eksterne skakels

Architectural Digest, 5 Maart 2019: The 2019 Pritzker Prize Is Awarded to Arata Isozaki

[1] www.npr.org, 5 Maart 2019: Arata Isozaki, Whose Hybrid Style Forged 'New Paths,' Wins Pritzker Prize. Besoek op 6 Maart 2019

[1]