Johannes VII Palaiologos

Johannes VII Palaiologos
	Keiser van die Bisantynse Ryk
	;
Bewind	14 April - September 1390
Voorganger	Johannes V Palaiologos
Opvolger	Johannes V Palaiologos
Gebore	1370
Oorlede	22 September 1408 (op 38)
Dinastie	Palaiologos
Vrou	Irene Gattilusio
Vader	Andronikos IV Palaiologos
Moeder	Keratsa van Bulgarye

Johannes VII Palaiologos (Grieks: Ιωάννης Ζ' Παλαιολόγος, Iōannēs Z' Palaiologos; 1370 - 22 September 1408) was in 1390 vyf maande lank keiser van die Bisantynse Ryk.

Lewe

Johannes VII was die seun van keiser Andronikos IV Palaiologos en Keratsa van Bulgarye, ’n dogter van die Bulgaarse keiser Iwan Aleksander.

Nadat Andronikos IV die troon in 1376 van sy pa, Johannes V Palaiologos, afgeneem het, is Johannes VII die volgende jaar as medekeiser aangestel. Die pa en seun is in 1379 albei omvergewerp en gedeeltelik verblind, maar Andronikos IV het sy keiserlike status behou en het Selimbria as ’n domein van Johannes V gekry. Toe Andronikos IV in 1385 sterf, het Johannes VII dalk sy pa sy amp gekry.

Op 14 April 1390 het Johannes VII sy oupa, Johannes V, se bewind oorgeneem en homself vir vyf maande as keiser aangestel, totdat Johannes V deur sy seun Manuel II Palaiologos met die hulp van die Republiek Venesië teruggeplaas is op die troon.

Johannes VII het op 17 September 1390 na die hof van die Ottomaanse sultan Bajezid I gevlug. Bajezid het Johannes VII se heerskappy oor Selimbria bekragtig en die verhouding met Manuel II het verbeter.

In 1399, ná ’n beleg van Konstantinopel van vyf jaar, het Manuel II hulp in Wes-Europa gaan vra en Konstantinopel in die hande van Johannes gelaat. Tydens ’n stryd in die Ottomaanse Ryk om die titel sultan het Johannes ’n vredesverdrag met die Ottomane gesluit waarkragtens die See van Marmara en die stad Thessaloniki aan die Bisantynse Ryk teruggegee is. Toe Manuel II daarna tuis kom, het Johannes die leisels weer aan hom oorhandig en as belonging is hy aangestel as goewerneur van Thessaloniki. Hy het die titel "keiser van die hele Thessalië" gebruik.^[1]

Verwysings

↑ Necipoglu, Nevra (2009). Byzantium between the Ottomans and the Latins: Politics and Society in the Late Empire. Cambridge University Press. ISBN 978-0-511-51807-2.

Skakels

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.

[1] Necipoglu, Nevra (2009). Byzantium between the Ottomans and the Latins: Politics and Society in the Late Empire. Cambridge University Press. ISBN 978-0-511-51807-2.

[1]

l b w Keisers van die Bisantynse (Oos-Romeinse) Ryk
Romeinse Ryk	Konstantyn die Grote Constantius II Julianus Jovianus Valentinianus I Valens Gratianus Theodosius I
Oos-Romeinse Ryk	Arcadius Theodosius II Marcianus Leo I Leo II Zeno Basiliscus Anatasius I Justinus I Justinianus I Justinus II Tiberius II Mauricius Phokas Herakleios Konstantyn III Heraklonas Constans II Konstantyn IV Justinianus II Leontios Tiberius III Justinianus II Philippikos Anastasius II Theodosius III Leo III Konstantyn V Leo IV Konstantyn VI Irene Nikephoros I Staurakios Michael I Leo V Michael II Theophilus Michael III Basilius I Leo VI Alexander Konstantyn VII Romanos I Romanos II Nikephoros II Johannes I Basilius II Konstantyn VIII Zoë en Romanos III Zoë en Michael IV Michael V Zoë en Theodora Zoë en Konstantyn IX Konstantyn IX Theodora Michael VI Isak I Konstantyn X Romanos IV Michael VII Nikephoros III Alexios I Johannes II Manuel I Alexios II Andronikos I Isak II Alexios III Isak II Alexios IV Alexios V (Konstantyn Laskaris)
Niceense Ryk	Theodorus I Johannes III Theodorus II Johannes IV
Oos-Romeinse Ryk	Michael VIII Andronikos II Andronikos III Johannes V Johannes VI Andronikos IV Johannes V Johannes VII Johannes V Manuel II Johannes VIII Konstantyn XI