Meiji-restourasie
From Wikipedia (Af) - Reading time: 3 min
Die Meiji-Herstelling (Japannees: 明治維新 Meiji Ishin) was 'n gebeurtenis wat praktiese imperiale heerskappy aan die Japannese Keiserryk in 1868 onder Keiser Meiji herstel het. Alhoewel daar regerende keisers voor die Meiji-Herstelling was, het die gebeure die praktiese vermoëns herstel en die politieke stelsel onder die Keiser van Japan gekonsolideer. Alhoewel die politieke stelsel onder die keiser gekonsolideer is, is mag hoofsaaklik aan 'n groep mense oorgedra, bekend as die Meiji Oligargie (en Genrō), wat gehelp het met die herstelling van die keiserlike mag.[1]
Die doelwitte van die herstelde regering is uitgedruk deur die nuwe keiser in die Eed in Vyf Artikels. Die herstel het tot enorme veranderinge in die politieke en sosiale struktuur van Japan gelei, en het gestrek van die laat Edo-tydperk tot die begin van die Meiji-tydperk. In die tydperk het Japan vinnig geïndustrialiseer, en westerse idees en produksiemetodes aangeneem.
Buitelandse invloed
[wysig | wysig bron]Die Japannese het geweet dat hulle agter die Westerse wêreld staan toe die Amerikaanse kommodoor Matthew C. Perry in 1853 na Japan gekom het in groot oorlogskepe met bewapening en tegnologie wat dié van Japan ver oortref het. Sy bedoeling was om 'n verdrag te sluit wat Japannese hawens sou oopmaak vir handel.[2] Figure soos Shimazu Nariakira het tot die gevolgtrekking gekom dat "as ons die inisiatief neem, kan ons oorheers; as ons dit nie doen nie, sal ons oorheers word", wat veroorsaak dat Japan "sy deure oop gooi tot buitelandse tegnologie". In die lig van Japan se reaksie op die Westerse moondhede, beskou Chinese generaal Li Hongzhang Japan as die "belangrikste veiligheidsbedreiging" van China al in 1863, vyf jaar voor die Meiji-Herstelling.[3]
Die leiers van die Meiji-Herstelling het opgetree in die naam van die herstelling van die keiserlike heerskappy om Japan te versterk teen die bedreiging wat die koloniale magte van die dag verteenwoordig. Dit het 'n einde gebring aan die era bekend as sakoku (die beleid van buitelandse betrekkinge, wat ongeveer 250 jaar duur, wat die doodstraf voorskryf vir buitelanders wat die land binnekom, of Japannese burgers wat die land verlaat). Die woord "Meiji" beteken "verligte bewind" en die doel was om "moderne vooruitgang" met tradisionele "oostelike" waardes te versmelt.[2][3] Die hoof leiers hiervan was Itō Hirobumi, Matsukata Masayoshi, Kido Takayoshi, Itagaki Taisuke, Yamagata Aritomo, Mori Arinori, Ōkubo Toshimichi, en Yamaguchi Naoyoshi.
Sien ook
[wysig | wysig bron]Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Gordon, Andrew (2003). A Modern History of Japan From Tokugawa Times to the Present. New York: Oxford University Press. pp. 61–62. ISBN 9780198027089.
- ↑ 2,0 2,1 Hunt, Lynn, Thomas R. Martin, Barbara H. Rosenwein, R. Po-chia Hsia et al. The Making of the West, Peoples and Cultures. Vol. C. 3rd ed. Boston: Bedford/ St. Martin's, 2009. 712-13.
- ↑ 3,0 3,1 Henry Kissinger On China. 2011 p.79
Eksterne skakels
[wysig | wysig bron]- Opstel oor die Meiji-tydperk, 1868-1889
- 'n Seldsame versameling Japannese foto's van die Meiji-Herstelling deur beroemde Japannese en Europese fotograwe uit die 19de eeu.
| Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal. |
EncycloReader
is supported by the 
KSF