Menahem Pressler

Menahem Pressler (gebore op 16 Desember 1923, Magdeburg) is 'n Duits-gebore Israels-Amerikaanse pianis.

Na Kristallnacht^[1] het Pressler en sy gesinslede in 1939 uit Nazi-Duitsland gevlug.^[2] Hulle het hulle aanvanklik in Italië bevind, en toe in die Palestynse Mandaatgebied. Sy grootouers, ooms, tannies, niggies en nefies het almal in konsentrasiekampe omgekom.^[3] Sy loopbaan het stoom opgetel nadat hy in 1946 eerste prys tydens die Debussy Internasionale Klavierkompetisie in San Francisco gewen het. Sy Carnegie Hall buiging het hierop gevolg, met die Philadelphia Simfonieorkes onder leiding van Eugene Ormandy.^[3]

Foto geneem in Jerusalem in Julie 1947, na 'n uitvoering van Schumann se Klavierconcerto. Pressler staan regs van die mikrofoon.

Pressler^[4] gee sedert 1955 by die klavierfakulteit van Indiana-universiteit se Jacobs Musiekskool klas, waar hy as die houer van die Charles Webb Stoel die posisie van buitengewone professor van musiek hou.^[5] Sy buiging as kamermusikant het plaasgevind tydens die 1955 Berkshire-fees, waar hy verskyn het as die pianis van die Beaux Arts Trio met Daniel Guilet (viool) en Bernard Greenhouse (tjello).^[5] Alhoewel hy 'n junior vennoot in die Beaux Arts Trio by die ontstaan daarvan was, sou hy die enigste oorspronklike lid wees wat vir die geheel van die trio se bestaan, tot die ontbinding daarvan in 2008, gespeel het (welke verskeie veranderinge in lidmaatskap ingesluit het).^[6] In 2010 het hy tydens die Rheingau Musik-fees saam met Antônio Meneses, die laaste tjellis van die Beaux Arts Trio, gespeel en in die reeks Rendezvous verskyn.^[2]

Pressler het in 2008 tydens die geleentheid van die 70ste herdenking van Kristallnacht na Duitsland teruggekeer.^[1] In Januarie 2014 het hy op die ouderdom van negentig jaar sy buiging met die Berliner Philharmoniker gemaak.^[7] Sy uitvoering met die Berliner Philharmoniker en Simon Rattle tydens die orkes se 2014 Nuwejaarskonsert was regoor die wêreld uitgesaai. Die Beaux Arts Trio het 'n uitgebreide reeks opnames vir die Philips plate-etiket gemaak.^[6] Bykomend hiertoe het Pressler ook kommersiële opnames van solo klaviermusiek vir die La Dolce Volta plate-etiket en Deutsche Grammophon gemaak, lg. synde 'n opname van Franse musiek wat gewy is aan sy metgesel Annabelle Whitestone.^[8] Hy het reeds teen die begin van die 1950's oor 'n uitgebreide diskografie van solo klaviermusiek beskik, asook oor 'n uitgebreide klavier - en orkestrale diskografie vir die Amerikaans-gebaseerde plate-etiket MGM.

Verwysings

↑ ^1,0 ^1,1 Kate Connolly (7 November 2008). "Kristallnacht anniversary: Hope comes to Berlin's Tempelhof". The Guardian (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Junie 2019. Besoek op 27 November 2014.
↑ ^2,0 ^2,1 „Was der Welt eigentlich den Wert gibt“ Geargiveer 28 Januarie 2012 op Wayback Machine Volker Milch, Wiesbadener Tagblatt, 27 Augustus 2010 (de)
↑ ^3,0 ^3,1 Kate Connolly (14 November 2008). "No jacket required". The Guardian (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Junie 2019. Besoek op 27 November 2014.
↑ Jean-Pierre Thiollet, 88 notes pour piano solo, "Solo nec plus ultra", Neva Editions, 2015, p.51. ISBN 978 2 3505 5192 0.
↑ ^5,0 ^5,1 Current and former students to pay tribute to Menahem Pressler at 80th birthday celebration concert Indiana University, 8 Desember 2003]
↑ ^6,0 ^6,1 James R. Oestreich (5 April 2008). "A Trio Winds Down, a Circle Closes, and Musicians Plan to Go On". The New York Times (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Junie 2019. Besoek op 27 November 2014.
↑ Carolin Pirich (16 Januarie 2014). "Suchen, was einen verzaubert". Die Zeit (in Duits). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Julie 2019. Besoek op 27 November 2014.
↑ Fiona Maddocks (20 Oktober 2013). "Schubert, Mozart, Beethoven: Tales from Vienna – review". The Observer (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Junie 2019. Besoek op 27 November 2014.

Eksterne skakels

[Connolly2-1] 1,0 ^1,1 Kate Connolly (7 November 2008). "Kristallnacht anniversary: Hope comes to Berlin's Tempelhof". The Guardian (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Junie 2019. Besoek op 27 November 2014.

[WT-2] 2,0 ^2,1 „Was der Welt eigentlich den Wert gibt“ Geargiveer 28 Januarie 2012 op Wayback Machine Volker Milch, Wiesbadener Tagblatt, 27 Augustus 2010 (de)

[Connolly-3] 3,0 ^3,1 Kate Connolly (14 November 2008). "No jacket required". The Guardian (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Junie 2019. Besoek op 27 November 2014.

[4] Jean-Pierre Thiollet, 88 notes pour piano solo, "Solo nec plus ultra", Neva Editions, 2015, p.51. ISBN 978 2 3505 5192 0.

[IU-5] 5,0 ^5,1 Current and former students to pay tribute to Menahem Pressler at 80th birthday celebration concert Indiana University, 8 Desember 2003]

[Oestreich-6] 6,0 ^6,1 James R. Oestreich (5 April 2008). "A Trio Winds Down, a Circle Closes, and Musicians Plan to Go On". The New York Times (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Junie 2019. Besoek op 27 November 2014.

[7] Carolin Pirich (16 Januarie 2014). "Suchen, was einen verzaubert". Die Zeit (in Duits). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Julie 2019. Besoek op 27 November 2014.

[8] Fiona Maddocks (20 Oktober 2013). "Schubert, Mozart, Beethoven: Tales from Vienna – review". The Observer (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Junie 2019. Besoek op 27 November 2014.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]